Sklep internetowy - Narzędzia CNC - Obróbka skrawaniem
Opcje przeglądania
Płytki tokarskie
Krawędź skrawająca
Cena
  • od
    do

Rodzaje frezów

Frezy ze względu na sposób mocowania dzieli się na nasadzane i trzpieniowe. Frezy nasadzane mocuje się na trzpieniu frezarskim, który ma średnicę odpowiadającą średnicy gniazda we frezie, a ponadto jest wyposażony w rowek wpustowy.

Frezowanie

Frez 1,5 mm do kopiowania i dorabiania kluczy | VHM - DARMET Frez 1,5 mm do kopiowania i dorabiania kluczy | VHM - DARMET
Producent: DARMET
Cena:

44,96 zł

Cena netto: 36,55 zł

szt.
zobacz więcej
Frez 2 mm | 2-ostrzowy | pełnowęglikowy VHM - GUHRING (3362) Frez 2 mm | 2-ostrzowy | pełnowęglikowy VHM - GUHRING (3362)
Producent: GUHRING
Cena:

323,90 zł

Cena netto: 263,33 zł

szt.
zobacz więcej
Frez 2 mm do kopiowania i dorabiania kluczy | VHM - DARMET Frez 2 mm do kopiowania i dorabiania kluczy | VHM - DARMET
Producent: DARMET
Cena:

42,64 zł

Cena netto: 34,67 zł

szt.
zobacz więcej

O frezach i frezowaniu - historia krótka

Obróbka skrawaniem jest procesem polegającym na warstwowym usuwaniu naddatku materiału z przedmiotu obrabianego. Nazywana jest też obróbką użytkową, co odnosi się do faktu utraty materiału na skutek procesu kształtowania pożądanych elementów.

Skrawanie odbywa się przy pomocy ostrych narzędzi obróbczych: noży, dłut, frezów. Zastosowanie w dzisiejszych czasach nowoczesnej technologii komputerowej do sterowania obróbką gwarantuje wysoką dokładność i powtarzalność w procesie produkcyjnym. Jedną z maszyn przeznaczoną do obróbki skrawaniem jest frezarka. Dzięki wykorzystaniu precyzyjnego narzędzia tnącego, jakim jest frez, maszyny te potrafią kształtować bardzo skomplikowane detale. Frezarka zatem to maszyna skrawająca, służąca do obróbki: powierzchni płaskich i kształtowych, rowków, kół zębatych, gwintów (nacinanie), za pomocą ruchu obrotowego frezu.

Frezarka – 200 lat historii

Za pierwszą udaną próbę skonstruowania frezarki odpowiada amerykański inżynier Eli Whitney. Trudno uwierzyć, ale jego maszyna ma już ponad 200 lat! W 1818 r. skonstruował model frezarki z obrotowym ruchem frezu i przesuwnym stołem. Jednak to nie Whitney odpowiada za popularyzację frezarek. W 1862 r. jego rodak Joseph Brown stworzył i zaczął produkować frezarki uniwersalne. Pozwalały one na swobodny ruch narzędzia względem materiału, co umożliwiło zaawansowaną obróbkę przedmiotów. Po ponad 90 latach od tego czasu, w 1953 r. (i znów w USA) pojawiła się automatyczna frezarka ze sterowaniem elektronicznym. Natomiast w roku 1958 po raz pierwszy mamy do czynienia ze sterowaniem frezarką za pomocą programu zapisanego na taśmie magnetycznej.

Frezowanie

Frezowaniem nazywamy czynność obróbki materiałów przy użyciu frezu. Ruchem głównym w tym procesie jest ruch frezu dookoła własnej osi (ruch obrotowy). Ruch dodatkowy jest ruchem posuwowym. Wykonuje go najczęściej obrabiany przedmiot lub narzędzie. Oprócz tego istnieją ruchy pomocnicze, niezwiązane w sposób bezpośredni z frezowaniem. Bardzo ważny we frezowaniu jest fakt, że jego ostrza pracują niejednocześnie, po kolei zagłębiając się w przedmiot. Nigdy więc nie pracują wszystkie naraz. Krawędzie skrawające frezu nigdy nie pracują wszystkie równocześnie, lecz kolejno, jedna po drugiej. Z jednej strony zapewnia to dobre warunki chłodzenia skrawanej powierzchni, z drugiej taki cykl pracy skraca trwałość frezu i obciąża frezarkę.

Klasyczny podział frezowania

Frezowanie, jak każdy proces technologiczny, podlega opisowi za pomocą kategorii, klasyfikacji i norm. Ze względu na kryterium technologiczne obróbki możemy wyróżnić:

  • frezowanie walcowe (obwodowe) – płaszczyzna obrabiana i oś obrotu frezu są równoległe do siebie,
  • frezowania czołowe – oś obrotu frezu i płaszczyzna obrabiana są do siebie prostopadłe,
  • frezowanie skośne – oś obrotowa frezu i powierzchnia obróbki są pod kątem, nierównoległe i nieprostopadłe do siebie.

Frezy, które mogą skrawać jednocześnie swoją powierzchnią czołową i walcową, nazywamy frezami walcowo-czołowymi. Przy frezowaniu czołowym zachodzi dodatkowo sytuacja, w której mamy do czynienia z frezowaniem:

  • pełnym – gdy szerokość frezowania równa się średnicy frezu,
  • niepełnym symetrycznym – gdy szerokość frezowania jest mniejsza niż szerokość frezu i narzędzie oraz przedmiot są ustawione symetrycznie względem siebie,
  • niepełnym niesymetrycznym – mniejsza szerokość frezowania od średnicy frezu, brak symetrii w ustawieniu narzędzia i przedmiotu.

Ze względu na kryterium konstrukcyjne wyróżniamy frezowanie:

  • pełne – na skutek frezowania przedmiotu powstają trzy obrobione powierzchnie,
  • niepełne – obróbce podlegają dwie powierzchnie przedmiotu,
  • swobodne – frezowana jest tylko jedna powierzchnia, krzywo- lub prostokreślna.

Z kolei kryterium kinematyczne pozwala nam wyróżnić:

  • frezowanie przeciwbieżne – element obrabiany wykonuje ruch przeciwny do kierunku ruchu frezu; używane do elementów obrabianych z twardych materiałów, gdy występują wady i utwardzenia w jego wierzchniej warstwie,
  • frezowanie współbieżne – przedmiot obrabiany przesuwa się zgodnie z kierunkiem ruchu frezu; stosowane w przypadkach, gdy jest mała chropowatość powierzchni, a obrabiany materiał silnie się utwardza.

Warto zauważyć, że przy frezowaniu czołowym mamy jednocześnie do czynienia z frezowaniem współbieżnym i przeciwbieżnym. Wśród podstawowych operacji wykonywanych na frezarkach możemy wyróżnić: frezowanie płaszczyzn, rowków i powierzchni kształtowych.

Frezy – charakterystyka narzędzia

Frez jest narzędziem do obróbki skrawaniem w kształcie obrotowej, wieloostrzowej bryły. Występuje w wielu formach: walcowe, stożkowe, piłkowe i inne. Ostrza mają formę wrębów znajdujących się na powierzchniach frezu: walcowej, walcowej i czołowej, obu czołowych, na powierzchni stożkowej lub kształtowej. Mogą mieć formę linii prostej lub śrubowej.

Narzędzia skrawające wymagają wytrzymałych materiałów konstrukcyjnych. Dla przykładu: frez trzpieniowy do stali o twardości 62 HRC umożliwia obróbkę elementów o twardości do 35 HRC. Dlatego ostrza wykonuje się z węglika spiekanego (VHM), stali szybkotnącej (HSS) lub stali proszkowej (PM). Dodatkowo mogą być one pokryte powłoką zwiększającą parametry wydajności. Ostrza tnące to najważniejsza część frezu. Ze względu na kształt zębów wyróżniamy ostrza:

  • jednościnowe – mała grubość i wytrzymałość, do lekkiej obróbki,
  • dwuścinowe – wzmocniona wytrzymałość,
  • łukowe – duża wytrzymałość, do prac o dużym obciążeniu,
  • zataczane – bardzo wytrzymałe, nie zmieniają kształtu podczas ostrzenia.

Budowa frezu określa jego sposób mocowania i tu możemy podzielić je na:

  • trzpieniowe (palcowe) – posiadają własny trzpień (część chwytowa) do zamocowania frezu w obrabiarce oraz część roboczą z ostrzami na powierzchni bocznej lub bocznej i czołowej,
  • nasadzane i składane – mocowane do gniazda frezarki za pomocą trzpieni frezarskich, rozwiązanie modułowe.

W zdecydowanie najpopularniejszym frezie palcowym ostrze może pracować na powierzchni bocznej walcowej frezu, powierzchni czołowej lub obu naraz. Frezy z ostrzami czołowymi potrafią również zagłębiać się pionowo w obrabiany przedmiot, o ile posiadają tzw. ostrze centralne na czole narzędzia. Bez tego jedynie minimalnie mogą wgłębić się w materiał.

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper Premium